ระยะนี้ตำรวจกลุ่มที่เรียกกันว่า ชั้นสัญญาบัตร ตั้งแต่ระดับ รองผู้บังคับการลงไปจนถึงรองสารวัตร ทั่วประเทศ ซึ่งมีจำนวนรวมกันน่าจะ ประมาณเจ็ดแปดหมื่นคน

ส่วนใหญ่ไม่มีใครมีกะจิตกะใจ ทำงานรักษากฎหมาย ให้ประชาชนตามอุดมคติหรืออุดมการณ์ที่ถูกผู้บังคับบัญชาบังคับให้บ่นท่องอยู่แทบทุกวันกันแต่อย่างใด!

   ปัญหาตำรวจไทยในปัจจุบันนับแต่ได้ แยกออกจากกระทรวงมหาดไทยไปเป็นหน่วยงานขึ้นตรงต่อบุคคลคือตัวนายกรัฐมนตรี โดยไม่มีระบบตรวจสอบควบคุมจากภายนอกไม่ว่าโดยองค์กรใดในความเป็นจริง ซึ่งประชาชนแต่ละคนได้ประสบพบกันอยู่ทุกวันนั้น

เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม 2564 คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (กสม.) โดยนายวสันต์ ภัยหลีกลี้ กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พร้อมด้วยนายชนินทร์ เกตุปราชญ์ รองเลขาธิการ กสม. แถลงข่าวประจำสัปดาห์ กรณีนี้ สืบเนื่องจาก กสม.ได้รับเรื่องร้องเรียนจำนวนรวม 20 คำร้องในปี 2563

เมื่อวันที่ 7 ต.ค.2564 แอมเนสตี้ร่วมกับ ICJ ส่งข้อเสนอแนะถึงทางการไทยแสดงความกังวลต่อการแก้ไขและการตราพ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการทรมานและอุ้มหายที่มีความล่าช้าอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่กฎหมายดังกล่าวมีความสำคัญอย่างยิ่งยวดในการนำมาใช้ลงโทษอาชญากร

   ระหว่างนี้ ตำรวจผู้ใหญ่ชั้นนายพลหลายระดับและครอบครัวที่ได้รับตำแหน่งตามหวัง ต่างกำลังยินดีปรีดาและชุลมุนอยู่กับการ รับนัดจัดกิจกรรมรับเลี้ยงฉลอง รับกระเช้าหรือ “รับซอง” แสดงความยินดีจากพ่อค้าโดยเฉพาะกลุ่มธุรกิจอบายมุขสีเทาหรือแม้กระทั่งสีดำ!

ปัญหาตำรวจหรือ “เจ้าพนักงานกระบวนการยุติธรรม” ประเทศไทยในความเป็นจริงปัจจุบันนั้น นับว่า หนักหนาสาหัสยิ่งกว่ายุคใดในประวัติศาสตร์ของชาติเลยก็ว่าได้!

​เมื่อ 25 กันยายน 2564 –  สถาบันเพื่อการปฏิรูปกระบวนการยุติธรรม (สป.ยธ.) ร่วมกับ คณะกรรมการนักนิติศาสตร์สากล (ICJ) และ คณะกรรมการรณรงค์เพื่อประชาธิปไตย (ครป.) ร่วมเสวนา เรื่อง “กฎหมายป้องกันการอุ้มฆ่า

   ช่วงนี้สภาผู้แทนราษฎรได้มีการลงมติ รับหลักการ“ร่างกฎหมายป้องกันการทรมาณและการบังคับให้บุคคลสูญหาย” ฉบับที่คณะรัฐมนตรีเป็นผู้เสนอ

ที่รัฐสภา วันที่ 16 ก.ย. 64 ในการประชุมสภาผู้แทนราษฎร ที่มีนายศุภชัย โพธิ์สุ รองประธานสภาฯคนที่สอง เป็นประธานการประชุม มีวาระลงมติให้ความเห็นชอบร่างพระราชบัญญัติ(พ.ร.บ.)ป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. …

  ประเทศไทยในวันนี้ สำหรับคนที่มีอำนาจ โดยเฉพาะนักการเมืองฝ่ายรัฐบาลและข้าราชการ ผู้มีตำแหน่งและยศสูง โดยเฉพาะตำรวจและทหาร   ดูราวจะเป็น “แผ่นดินสวรรค์” สำหรับพวกเขาและญาติพี่น้อง เลยทีเดียว